بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: در الگوي سه مرحله اي پيشگيري از جرم و كجروي، مرحله دوم پيشگيري، متوجه افرادي است كه در آستانه بزهكاري قرار دارند و احتمال درگير شدن آنها در رفتارهاي انحرافي بيش از ساير افراد مي باشد. شناخت اين گروهها و انجام اقدامات بازدارنده نسبت به آنان، هدف پيشگيري ثانويه است. آموزه هاي ديني نيز، اين گروه ها را مورد توجه قرارداده و راهكارهايي به منظور كنترل رفتار آنان ارايه نموده است. هدف اين پژوهش، معرفي گروه هاي در معرض بزهكاري از ديدگاه اسلام و بررسي راهكارهاي ارايه شده به منظور بازداشتن آنان از انحراف وكجروي مي باشد.
روش: اين پژوهش با روش تفسير محتواي متون ديني با استفاده از فنون تفسير و بر اساس نظريه هاي جرم شناختي، جامعه شناختي و روان شناختي و نيز مدلهاي ارايه شده در جرم شناسي پيشگيرانه، انجام گرفته است. متن ديني مورد استفاده در اين پژوهش به طور خاص، قرآن كريم بوده است.
يافته ها: الف) اسلام توجه ويژه اي به گروههاي در معرض بزهكاري و انحراف مانند: نيازمندان، ايتام، زنان بي سرپرست، جوانان و نوجوانان، مصيبت ديده گان و ثروتمندان، داشته است و از راههاي مختلف آنها را مورد حمايت مستقيم و غيرمستقيم قرار داده است.
ب) حمايت از اين اقشار به سه بخش حمايت شناختي و معرفتي، حمايت عاطفي و معنوي و حمايت مادي تقسيم مي شود كه مجموع آنها مي تواند گروه هاي در معرض انحراف را از نظر فكري، عاطفي و مادي تقويت نموده و توانايي آنها را در سازگاري با شرايط سخت و بحراني افزايش دهد.
نتايج: بررسي آموزه هاي ديني نشان مي دهد كه حمايت هاي فكري و شناختي از اهميت ويژه اي برخوردار است و چنانچه اين گروهها، شناخت صحيحي نسبت به زندگي و اهداف آن داشته باشند و بتوانند حوادث زندگي را درست تفسير كنند، به راحتي مي توانند خود را با موقعيت هاي سخت، سازگار نموده و اين موقعيت ها را به فرصت هايي براي رشد و تعالي خود تبديل نمايند. حمايت هاي عاطفي و مالي نيز علاوه بر اينكه در مواردي ضروري و مقدم بر حمايت هاي شناختي مي باشند، مي توانند زمينه تاثير اين حمايت ها را نيز فراهم نمايند.

 نسخه قابل چاپ