بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: حضور زنان در سازمان هاي مختلف دولتي و خصوصي در سالهاي اخير در ايران بسيار افزايش يافته است و آن ها به عنوان نيروي انساني مولد نقش خاصي در اقتصاد دانش محور دارند. زماني زنان مي توانند نقش خود را به عنوان نيروي انساني مولد ايفا كنند كه زمينه هاي حضور در سازمان ها مهيا باشد. يكي از مشكلات پيش روي زنان در كشور قلدري سازماني است كه موجب فشار رواني زنان مي شود و آرامش فكري و جسمي آنان را به هم مي ريزد. در اين مقاله تلاش مي شود رابطه بين قلدري سازماني و فشار رواني در ايران بررسي شود.
روش: جامعه آماري متشكل از زنان كارمند دانشگاه تهران است و 285 نفر به عنوان نمونه آماري در نظر گرفته شده اند. 25 سوال براي قلدري سازماني و 25 سوال براي فشار رواني به صورت پرسشنامه پنج گزينه اي ليكرت براي جمع آوري داده ها به كار گرفته شده و با استفاده از روش تحليل عاملي و همبستگي اسپيرمن تحليل شده است.
يافته ها: بين ادراك قلدري و فشار رواني رابطه معني دار ولي منفي وجود دارد.
نتايج: بنظر مي رسد عدم آگاهي زنان از حقوق واقعي شان، عدم آگاهي از تعريف درست قلدري و ناآشنايي با مولفه هاي آن و بي توجهي به آنها در محيط سازمان و نيز پذيرش مردسالاري در جامعه باعث ايجاد موضع انفعالي در زنان شده است.

 نسخه قابل چاپ