بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: اين مقاله به بررسي رابطه با جنس مخالف و عوامل مرتبط با آن در ميان دانشجويان واحدهاي منطقه 8 دانشگاه آزاد اسلامي مي پردازد و تلاش مي كند به اين پرسش ها پاسخ دهد: نوع گرايش رفتاري دختران و پسران در برقراري رابطه با هم چيست و چه علت هايي مي تواند داشته باشد و براي بروز اين رفتارها چگونه عمل مي كنند؟
روش تحقيق: اين پژوهش با روش پيمايش انجام گرفته و جامعه آماري آن كليه دانشجويان مشغول به تحصيل دركليه واحدهاي منطقه 8 دانشگاه آزاد اسلامي مي باشد. حجم نمونه 486 نفر بوده است كه با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم وارد مطالعه شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه اي پژوهشگر ساخته متشكل از 47 گويه استفاده شد.
يافته ها: جنسيت در اين پژوهش بالاترين همبستگي را با نوع روابط داشته و بعد از آن به ترتيب محل سكونت، سن، دينداري فرد، دينداري خانواده، گرايش به نوع حجاب، وضعيت تاهل، گرايش به نوع برنامه ماهواره، گرايش به رسانه ها، حوزه هاي علمي، نحوه استفاده از اينترنت، گرايش به نوع برنامه تلويزيوني، نوع الگو يا گروه مرجع، شرايط انضباطي حاكم بر دانشگاه و شرايط دوستان قرارداشتند. به طوركلي 0.54 از روابط با متغيرهاي مذكور تبيين شد.
نتايج: بين گرايش به رسانه ها، نحوه استفاده از اينترنت، شرايط دوستان، گرايش به نوع حجاب، مذهبي بودن پاسخگويان و خانواده آنها و گرايش به رابطه با جنس مخالف رابطه معني داري وجود دارد. همچنين بين دانشجويان حوزه هاي علمي گوناگون و نيز دختران و پسران در گرايش به رابطه با جنس مخالف تفاوت معني داري وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ