بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: اين تصور در اذهان شكل گرفته كه خطر آسيب ديدگي و تجاوز براي افراد بيشتر هنگامي است كه خارج از دايره محارم و افراد خانواده قرار دارند، اما واقعيت برخلاف آن است. بنابراين پژوهش حاضر به منظور شناخت بيشتر از تجاوز جنسي به محارم صورت گرفته است و در آن زمينه هاي تجاوز جنسي، استراتژي هاي متجاوز و واكنش هاي بزه ديده مورد بررسي قرار گرفته اند.
روش پ‍‍ژوهش: روش اين پژوهش به دليل تازگي و حساسيت آن، كيفي و از نوع اتنوگرافيك بوده است. داده هاي آن با استفاده از مصاحبه عميق، رجوع به اسناد و مدارك، مشاهده، و پرسشنامه جمع آوري شده و نمونه اي از 39 مورد از زنان و دختراني كه در خانواده تحت تجاوز جنسي پدر يا برادر قرار گرفته اند به روش در دسترس و هدفمند مورد بررسي قرار گرفته است.
يافته ها: هم چنين با توجه به جواب هاي به دست آمده استراتژي هاي آزار جنسي را در چهار گروه طبقه بندي كرديم: 1) استراتژي هاي اجبار و خشونت جسماني 2) استراتژي هاي تحريكات عاطفي و ارعاب احساسي 3) استراتژي هاي اقتصادي 4) استراتژي هاي فريب كارانه.هم چنين بنابر پاسخ هاي مربوطه چهار واكنش را در زنان شناسايي كرديم كه به ترتيب، سكوت، مقاومت، اعتراض، وخروج هستند و مشخص شد هرچقدر زنان آزارديده برخوردار از شبكه هاي فردي و حمايت هاي اجتماعي باشند، امكان واكنش اعتراض و رفتار فعالانه بيشتر خواهد بود و هرچه اين حمايت ها كمتر باشد واكنش هاي منفعلانه، بيشتر است.
نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان مي دهد تجاوز جنسي به محارم بيشتر از آنكه مساله اي رواني باشد مساله اي اجتماعي است و مردسالاري و شكل روابط قدرت در خانواده و همچنين حاكميت انگاره هاي مالكانه در روابط والدين و فرزندان از مهم ترين زمينه هاي شكل گيري آن است.

 نسخه قابل چاپ