بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: شاخص توسعه انساني يكي از مهم ترين شاخص ها با توجه به جايگاه و نقش موثر نيروي انساني در راستاي برنامه هاي توسعه، ترسيم نماي کلي از کشور در افق 1404، ضروت تاكيد و توجه بيشتر به ابعاد انساني توسعه استان ها، به ويژه براي استان هايي كم برخوردار را آشكار مي نمايد. در اين راستا، مقاله حاضر به منظور سنجش جايگاه عامل انساني در توسعه استان سيستان و بلوچستان به بررسي و تحليل شاخص توسعه انساني در استان مي پردازد.
روش: روش تحقيق حاضر "توصيفي ـ تحليلي" است که با استفاده از اطلاعات برگرفته از سالنامه هاي آماري، مراکز آموزشي و بهداشتي استان طي سال هاي 1385-1375، صورت گرفته است.
يافته ها: يافته هاي اين مطالعه بيان گر آن است که طي دوره زماني مورد بررسي، شاخص توسعه انساني داراي روند افزايش بطئي بوده و درنتيجه بهبود شاخص هاي اميد به زندگي و آموزش استان از 0.42 به 0.47 بالغ گشته است.
نتايج: شاخص درآمد نتوانسته سهم قابل قبولي در روند شاخص توسعه انساني استان داشته باشد. لذا توجه به سياست ها و راهكارهايي جهت افزايش درآمد سرانه خانوارها ضروري مي باشد.

 نسخه قابل چاپ