بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: سرشماري هاي جمعيتي از جمله منابع بسيار غني در شناخت ويژگي هاي جمعيتي هستند كه كاربرد وسيعي در برنامه ريزي ها و سياست گذاري هاي اجتماعي، اقتصادي، جمعيتي و فرهنگي دارد. يكي از مسائل مهم در جمعيت شناسي، بررسي چگونگي تركيب خانوارهاي كشور و تحليل روند تغييرات آن طي زمان مي باشد. در اين مقاله به تحليل روند الگوي تركيب خانوار طي سال هاي 1385-1375 و بررسي علل تغييرات اين الگو با هدف دست يابي به برنامه ريزي هاي صحيح پرداخته شده است.
روش: تحقيق حاضر مطالعه اي توصيفي بر اساس اطلاعات سرشماري هاي 1375 و 1385 است كه به بررسي الگوي تركيب خانوارهاي كشور در سال 1385 و تحليل روند تغييرات الگوي مزبور در فاصله سال هاي 1375 و 1385 پرداخته است. همچنين با استفاده از مدل هاي لگ خطي به بررسي همبستگي بين برخي امكانات رفاهي با انوع مختلف تركيب خانوار پرداخته شده است.
يافته ها: از مهم ترين يافته هاي اين مقاله مي توان به تغيير الگوي تركيب خانوار در فاصله سال هاي 1375 و 1385 و همچنين متفاوت بودن ساختار تركيب خانوار در استان هاي كشور در سال 1385 اشاره كرد. همچنين با استفاده از مدل لگ خطي به وجود ارتباط و همبستگي بين برخي امكانات رفاهي با نوع خانوار دست يافته ايم.
نتايج: هر چند هنوز الگوي غالب تركيب خانوارهاي كشور، الگوي سرپرست، همسر و فرزندان سرپرست است، ظواهر امر نشان مي دهد كه سهم اين خانوارها از دو جهت در حال كاهش است؛ افزايش سهم خانوارهاي تك والدي و خانوارهاي يك نفره. تغييرات مذكور كه منعكس كننده افزايش نرخ طلاق و افزايش اميد به زندگي در جامعه است، تبعات متعددي را به دنبال دارد و لازم است مسوولين ذيربط، تمهيداتي را براي رفع نيازهاي جمعيت روبه رشدي كه در قالب خانوارهاي تك والدي و تك نفره زندگي مي كنند، در نظر بگيرند.

 نسخه قابل چاپ