بانک مقالات رشته علوم تربیتی

درک کودکان از ذهن يا آنچه که به عنوان تئوري ذهن خوانده مي شود در طي دو دهه اخير تحقيقات زيادي را در حيطه روانشناسي تحولي به خود اختصاص داده است. در ادبيات جديد تئوري ذهن، اعتقاد بر اين است که انسانها به عنوان موجوداتي اجتماعي مجهز به قابليت خاصي جهت درک ديگران مي باشند. اعتقاد بر اينست که اين توانايي ماهيتي حيطه – اختصاصي دارد. اين قابليت که تئوري ذهن خوانده مي شود اشاره به توانايي انسانها در نسبت دادن حالات ذهني به خود و ديگران دارد. با درک ذهني گرايانه از رفتارها، فرد مي تواند رفتارهاي ديگران را درک، تبيين و پيش بيني نمايد. تکاليف باور کاذب جهت اندازه گيري توانايي تئوري ذهن مورد استفاده قرار مي گيرند. تحقيقات نشان مي دهند که کودکان در حدود چهار – پنج سالگي قادر به پاسخگويي صحيح به اين آزمون ها مي باشند. بر اين اساس استدلال مي شود که کودکان قبل از اين سنين، فاقد درک رشد يافته اي از ذهن مي باشند. رويکردهاي نظريه – نظريه، پيمانه اي و شبيه سازي چگونگي فرايندها و تحولات تئوري ذهن را مفهوم سازي کرده اند. در مقاله حاضر چگونگي تبيين رويکردهاي فوق از فرايندها و تحولات تئوري ذهن مورد بحث قرار مي گيرند.

 نسخه قابل چاپ