بانک مقالات رشته علوم تربیتی

پژوهش حاضر به منظور تدوين و هنجاريابي مقياس انگيزش تحصيلي دانش آموزان پسر دوره متوسطه و بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي مطالعه بر افزايش انگيزش انجام شد. براي تدوين مقياس انگيزش تحصيلي از هشت نظريه انگيزش در آموزش و پرورش (نياز پيشرفت، انتظار - ارزش، هدف گرايي، انگيزش توانش، خود ارزشي، خود کارآمدي، اسنادي و انگيزش دروني - بيروني) استفاده شد. پس از جمع بندي مفاهيم موجود در نظريه هاي فوق، سه مولفه نياز پيشرفت، خود کارآمدي و انگيزش دروني استنتاج شد. سپس عبارت هايي که نشان دهنده ويژگي هاي رفتاري مولفه ها باشند تدوين و پس از بررسي و اجراي مقدماتي، بر روي نمونه 1122 نفر از دانش آموزان پسر شاغل به تحصيل در مقطع متوسطه دبيرستان هاي دولتي نواحي هفتگانه مشهد در سال تحصيلي 85-84، که با استفاده از روش نمونه گيري چند مرحله اي انتخاب شده بودند اجرا شد. پايايي اين وسيله اندازه گيري با استفاده از ضريب آلفاي کرونباخ 0.91 و با استفاده از بازآزمايي 0.88 به دست آمد. روايي محتوايي با بررسي عبارت هاي مقياس به وسيله چندين متخصص روانشناسي تربيتي و روان سنجي و مشاوران تربيتي در آموزش و پرورش مورد تاييد قرار گرفت. روايي ملاکي از طريق ضريب همبستگي نمره فرد در مقياس ساخته شده با ميانگين معدل دو سال گذشته وي 0.31 و ضريب همبستگي نمره فرد در مقياس ساخته شده با ميانگين نظرات معلم و معاون دبيرستان 0.56 به دست آمد که شواهدي بر روايي ملاکي است. همبستگي نمره هر سوال با کل آزمون و همبستگي مولفه هاي سه گانه شاهدي بر وجود روايي سازه است. براي آزمون اثربخشي آموزش مهارت هاي مطالعه بر افزايش انگيزش، دو گروه آزمايش و کنترل هر کدام به تعداد 30 نفر از بين دانش آموزان شرکت کننده در کلاس هاي تقويتي انتخاب شدند. ابتدا پيش آزمون (مقياس ساخته شده توسط محقق) براي هر دو گروه اجرا و پس از اجراي آموزش براي گروه آزمايش، پس آزمون نيز براي هر دو گروه اجرا شد. نتيجه مقايسه ميانگين دو گروه، اثربخشي آموزش مهارت هاي مطالعه بر افزايش نمره انگيزش تحصيلي فرد در مقياس ساخته شده را نشان نداد.

 نسخه قابل چاپ