بانک مقالات رشته علوم تربیتی

بحران سازي و بحران زدايي يكي از كاركردهاي رسانه ها با کمک گرفتن از ابزارها و اهرم هاي نوين مي باشد. رسانه ها با استفاده از راهبردها و فراراهبردها در ايجاد شرايط بحراني مي توانند در تحولات سياسي-اجتماعي و فرهنگي جديد در گستره وسيعي نقش آفريني كنند و موجب شکل دهي افکار عمومي گردند. چرا كه امپراتور رسانه اي با بهره گيري از امکانات سرشار موجب شكل گيري نوعي استبداد اطلاعاتي از طريق گزينش و انتشار اطلاعات و اخبار انحصاري، تراست هاي خبري و اطلاعاتي و كارتل هاي رسانه اي در پرتو انقلاب اطلاعاتي شده است. همچنين استبداد رسانه اي که رواج گسترده اي پيدا كرده است، با استفاده از ابزارها و اهرم ها و با اتكا به فناوري افکار عمومي جهان را به سوي خود جلب کرده و به ارايه چهره اي مخدوش از برخي از نظام هاي سياسي، فرهنگ ها، قوم ها و يا دين هاي رقيب پرداخته است. چنين رسانه هايي به شكلي نظام مند نسبت به جهت دهي افكار عمومي، گرايش ها، عقايد و نگرش ها و رفتارها تلاش مضاعفي را به كار مي بندد. به گونه اي كه برخي -همچون آلوين تافلر و هايدي تافلر (1376)- از آن به جنگ جهاني فرهنگي-اطلاعاتي تعبير کرده اند و به نقش اطلاعات درعرصه جهاني اذعان دارند.
در اين مقاله رويکردي مديريتي به بحران رسانه اي مبناي کار قرار گرفته است. اين رويکرد شامل مديريت بحران از طريق واكنش سريع جلوگيري از انتشار اطلاعات كنترل شده، بازنگري در اميددهي و جز آن مي باشد. همچنين سعي شده فرايند بحران سازي در جهان امروز -که به عنوان قدرت نرم ارتباطاتي ناميده شده است- بررسي و به اين سوال پاسخ داده شود که مديريت بر رسانه چگونه و با اعمال چه شيوه ها و راهبردهايي افکار عمومي را در جهت رسيدن به هدف هاي تعيين شده هدايت مي نمايد.

 نسخه قابل چاپ