بانک مقالات رشته علوم تربیتی

هدف مطالعه حاضر، مقايسه وضعيت سلامت روان والدينِ داراي فرزند کم  توان ذهني آموزش پذير و ابعاد مختلف آن شامل افسردگي، اضطراب، شکايت هاي جسماني و اختلال در عملکرد اجتماعي مي باشد. پژوهش حاضر، يک مطالعه پيمايشي بر روي 191 پدر و مادر داراي فرزند کم توان ذهني آموزش پذير (114=مادر و 77=پدر) است که فرزندان آن ها در 28 مدرسه استثنايي شهر مشهد در سال تحصيلي 88،1387 مشغول به تحصيل بودند. روش نمونه گيري، روش خوشه اي ـ تصادفي چند مرحله اي بود. پس از نمونه گيري، وضعيت سلامت روان آن ها به کمک پرسشنامه سلامت عمومي مورد ارزيابي قرار گرفت و مشخصات دموگرافيک آن ها نيز به کمک پرسشنامه محقق ساخته گردآوري شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي، آزمونt مستقل و آزمون غيرپارامتريک يومن ـ ويتني به منظور مقايسه ميانگين در دو گروه استفاده شد. از 191 پدر و مادر داراي فرزند کم توان ذهني اين مطالعه، تعداد مادران 114 نفر (6.59%) با ميانگين سني 38 و با دامنه سني 25،58 سال و 2.62% آن ها بي سواد يا داراي سواد ابتدايي بودند و پدران 77 نفر (3.40%) با ميانگين سني 41 سال و دامنه سني 28،60 سال و 8.42% بي سواد يا داراي سواد ابتدايي بودند. با توجه به نمره ميانگين سلامت روان براي کل والدين (4.29=`Xبا SD=11.7)، تمام آن ها در سلامت روان مشکلات جدي داشتند، ولي تفاوت معناداري بين پدران و مادران اين کودکان به لحاظ ميزان اختلال در سلامت روان وجود نداشت و هر دو گروه به يک ميزان از مشکلات سلامت روان رنج مي بردند (p<0.05). همچنين بين شکايت هاي جسماني آن ها نيز تفاوتمعناداري وجود نداشت (p<0.05)، اما بين اضطراب و افسردگي والدين کودکان کم توان ذهني متفاوت معنادار بود و مادران سطح اضطراب و افسردگي بيشتري در مقايسه با پدران داشتند (p>0.05). اما بين شدت اختلال در عملکرد اجتماعي پدران و مادران تفاوت معناداري وجود نداشت (p<0.05).

 نسخه قابل چاپ