بانک مقالات رشته علوم تربیتی

اين پژوهش به منظور مقايسه ويژگيهاي شخصيتي هنرمندان رشته هاي شعر و ادب، نمايش، موسيقي و هنرهاي تجسمي با افراد غيرهنرمند بر اساس آزمون شخصيتي نئو اجراء شده است. جامعه آماري مورد مطالعه مشتمل بر هنرمندان عضو انجمنهاي شعر و ادب، نمايش، موسيقي، هنرهاي تجسمي و کارکنان غيرهنرمند شاغل در اداره کل ارشاد اسلامي خوزستان، شهر اهواز و حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي بوده است. 320 هنرمند و 80 آزمودني غيرهنرمند به صورت تصادفي به عنوان نمونه تحقيق انتخاب گرديد. فرضيه اصلي اين پژوهش عبارت از اين است که بين آزمودنيهاي هر يک از چهار گروه هنري مورد مطالعه با افراد غيرهنرمند از نظر ويژگيهاي شخصيتي تفاوت وجود دارد. فرضيه با استفاده از تحليل واريانس چند متغيري (MANOVA) مورد بررسي قرار گرفت. مقدار F براي آزمونهاي پيلائيز، هتلينگز و ويلکس به ترتيب 7.44=F، 7.98=F، و 7.77=F به دست آمد، که فرضيه تحقيق در سطح معني داري 0.001= ?مورد تأييد قرار گرفت. همچنين، پنج فرضيه فرعي تدوين گرديد که عبارت بودند از: بين آزمودنيهاي هر يک از چهار گروه هنري مورد مطالعه با افراد غيرهنرمند از نظر عصبيت، برون گرايي، بازبودن، توافق و وجداني بودن تفاوت وجود دارد. نتايج فرضيه هاي فرعي نشان داد که به جز در شاخص عصبيت که مقدار 1.12=F و تفاوت مشاهده شده در گروههاي هنرمند و غيرهنرمند معني دار نشد، در ساير شاخصها، به ترتيب، برون گرايي با 22.32=F، توافق با 4.05=F و وجداني بودن با 5.73=F تفاوتهاي معني داري در گروههاي هنرمند با گروه غيرهنرمند مشاهده گرديد و فرضيه هاي تحقيق تأييد شدند. به دليل اين که پاسخ انسان به موقعيتها بر اساس آمادگيهايي به نام صفات صورت مي گيرد که در او وجود دارند، معني دار بودن فرضيه ها تبيين گرديد. نتايج با توجه به ديدگاه صفات کتل مورد بحث قرار گرفت.

 نسخه قابل چاپ