بانک مقالات رشته علوم تربیتی

مديريت مدرسه محوري که ريشه در مباني نظري مشارکت پذيري، عدم تمرکز، تفويض اختيار و رقابتي شدن دارد معتقد است مدرسه و ارکان آن بايد در اداره مدرسه دخالت داده شوند. در اين راستا مقاله حاضر با بهره گيري از چارچوب نظري مبتني بر الگوي سازماني بر گرفته شده از مطالعات لاولر و همکاران (1992) و ديگر محققان اين مساله دنبال مي شود و در آن سعي شده است تا موانع مهم کاربست مديريت مدرسه محور در ايران و شهر اهواز بررسي شوند. با بهره گيري از رويکرد کمي (پرسشنامه) و همچنين رويکرد کيفي (مصاحبه)، داده ها در دبيرستانهاي شهر اهواز از کارشناسان ستادي، مديران و دبيران جمع آوري گرديد. نتايج نشان داد که الف- ميانگين کل ميزان آگاهي افراد نمونه 3.09 از 5 مي باشد که در حد متوسطي است. ب- ميانگين کل ميزان موافقت افراد نمونه نسبت به طرح عدم تمرکز آموزشي- مدرسه محوري 3.49 از 5 است که مطلوب مي باشد. ج- عامل سياسي و قدرت (مسئولين) با ميانگين 3.80، عامل ساختاري و امکاناتي با ميانگين 3.79، عامل اطلاعاتي و دانشي با ميانگين 3.72، عامل فرهنگي- اجتماعي با ميانگين 3.52 و عامل مديريتي با ميانگين 3.24 از ميانگين 5 به ترتيب اولويت به عنوان موانع مهم مدرسه محوري قلمداد شده اند.

 نسخه قابل چاپ