بانک مقالات رشته علوم تربیتی

پژوهش حاضر از جمله پژوهشهاي آزمايشي ميداني با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه گواه است که به منظور بررسي تاثير آموزش گروهي مهارتهاي اجتماعي در سازگاري فردي – اجتماعي نوجوانان بزهکار در بند 3 ندامتگاه شهرستان گنبد کاووس انجام شده است. 40 نفر نوجوان زير 18 سال به صورت تصادفي ساده از ميان جامعه پژوهش انتخاب و به شيوه تصادفي ساده به دو گروه 20 نفري گمارده شدند. قبل از انجام مداخله آزمايشي (ارايه متغير مستقل) دو گره با استفاده از پرسشنامه شخصيتي کاليفرنيا (CTP) پيش آزمون شدند. سپس گروه آزمايشي به مدت 10 جلسه يک ساعته تحت آموزش مهارتهاي اجتماعي به صورت گروهي قرار گرفت (مهارتها رفتارهاي مربوط به خود، رفتارهاي مربوط به ديگران، رفتارهاي مربوط به محيط و رفتارهاي مربوط به کار). يک هفته پس از انجام مداخله بار ديگر هر دو گروه با استفاده از آزمون (CTP) پس آزمون شدند. نتايج آزمون تحليل واريانس چند متغيري بر روي تفاضل نمره هاي پيش آزمون و پس آزمون نشان داد که: نوجوانان بزهکار گروههاي آزمايشي و گواه از لحاظ 12 خرده مقياس آزمون سازگاري فردي – اجتماعي کاليفرنيا (CTP) متفاوتند. در نهايت، يافته ها گواه آن است که آموزش مهارتهاي اجتماعي (مداخله درماني) باعث افزايش سازگاري فردي و اجتماعي در نوجوانان بزهکار شهرستان گنبد کاوس مي شود.

 نسخه قابل چاپ