بانک مقالات رشته علوم تربیتی

ناتواني يادگيري رياضيات يكي از اختلالات يادگيري ويژه است كه به تاخير بدون دليل و معنادار در توانايي حساب مربوط مي شود. براي تشخيص اين اختلال بايد مهارت هاي رياضي كودك به طور قابل توجهي زير سن تقويمي، هوش و عملكرد تحصيلي وي باشد. اين اصطلاح اصولا افرادي را كه بواسطه معلوليت هاي ديداري، شنيداري يا حركتي، همچنين عقب ماندگي ذهني يا محروميت هاي محيطي، فرهنگي يا اقتصادي به مشكلات يادگيري دچار شده اند، شامل نمي شود. در اين پژوهش، ناتواني يادگيري رياضيات در بين دانش آموزان دوره ابتدايي بررسي و تاثير روش آموزش کاربردي، تقويت ژتوني و آرامش عضلاني در آنها مطالعه شده است. در اين پژوهش، روش آزمايشي ميداني به كار رفته است كه در آن از طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه هاي آزمايشي، گواه و گواه بهنجار استفاده شده است. نمونه پژوهش شامل 70 كلاس (2800 دانش آموز دختر و پسر) دبستان هاي ناحيه يك آموزش و پرورش شهر تهران بود كه به صورت نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. همچنين 100 دانش آموز به طور تصادفي ساده براي آزمون فرضيه ها گزينش شدند. براي جمع آوري داده ها از آزمون هاي تشخيصي اختلال رياضيات، ماتريس هاي پيشرونده ريون، آزمون رياضيات و بررسي پرونده تحصيلي دانش آموز استفاده شد. يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه ميزان اختلال يادگيري رياضيات 3.6 درصد است. ميزان اختلال يادگيري در دانش آموزان پسر نسبت به دختر 3.5) درصد در مقابل 3 درصد) بيشتر است. نتايج حاصل از اجراي سه روش آموزش كاربردي، تقويت ژتوني و آرامش عضلاني به صورت معني داري باعث كاهش اختلال يادگيري رياضيات مي گردد.

 نسخه قابل چاپ