بانک مقالات رشته علوم تربیتی

هدف از انجام اين پژوهش تعيين رابطه سبكهاي دلبستگي بزرگسالي با جهت گيري به كار و درگيري با كار در بين پرستاران بيمارستانهاي دولتي شهر اصفهان بوده است. در اين پژوهش سبكهاي دلبستگي بزرگسالي متغيرهاي پيش بين و جهت گيريهاي كاري و درگيري با كار متغيرهاي ملاك بودند. در اين پژوهش، 160 (95 زن و 65 مرد) نفر از پرستاران بيمارستانهاي دولتي شهر اصفهان به شيوه نمونه برداري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. نوع پژوهش توصيفي (همبستگي) بود. آزمودنيها پرسشنامه هاي سبك دلبستگي بزرگسالي، پرسشنامه جهت گيري به كار و پرسشنامه درگيري با كار را تكميل كردند. در اين پژوهش روش آماري همبستگي و تحليل رگرسيون گام به گام برده شد. نتايج نشان دادن كه آزمودنيهاي داراي سبك دلبستگي ايمن نسبت به آزمودنيهاي داراي سبكهاي دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا جهت گيري به كار ايمن تري دارند. همچنين، ميزان درگيري با كار آزمودنيهاي داراي سبكهاي دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا نسبت به آزمودنيهاي داراي سبك دلبستگي ايمن كمتر است. علاوه بر اين، نتايج تحليل سوالات هم سهم معني دار متغيرهاي پيش بين با در پيش بيني متغيرهاي ملاك نشان داد و مشخص ساخت كه سبك دلبستگي مي تواند جهت گيري به كار و درگيري با كار را به خوبي پيش بيني نمايد. يافته هاي پژوهش بر اصالت و اهميت دلبستگي ايمن به منزله يك نياز نخستين و اساسي در موقعيتهاي صنعتي – سازماني اشاره دارد.

 نسخه قابل چاپ