بانک مقالات رشته علوم تربیتی

هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه باورهاي انگيزشي جمعي از دانشجويان دانشگاههاي شيراز با رويکردهاي يادگيري آنان بود. بدين منظور 183 دانشجوي سال سوم از دانشگاه شيراز و دانشگاه علوم پزشکي شيراز (61 زن و 123 مرد) با ميانگين سني 22 سال از رشته هاي پزشکي (89 نفر) و مهندسي برق و مکانيک (94 نفر) به عنوان آزمودني برگزيده شدند. به منظور سنجش باورهاي انگيزشي در 6 مولفه، يعني خودکارآمدي، ارزش تکليف، اضطراب امتحان، جهت گيري دروني هدف، جهت گيري بيروني هدف و باورهاي کنترل درباره يادگيري، از "پرسشنامه راهبردهاي انگيزشي براي يادگيري" استفاده به عمل آمد. رويکردهاي يادگيري به وسيله «پرسشنامه رويکردهاي مطالعه" در سه مولفه، يعني رويکرد عميق، سطحي و راهبردي، مورد سنجش قرار گرفت. در پژوهش حاضر، اعتبار سازه اي اين پرسشنامه ها به روش تحليل عاملي با چرخش واريمکس انجام شد و ضرايب آلفاي کرونباخ نشان از همساني دروني مولفه هاي آنها داشت. رابطه 6 مولفه انگيزشي با هر يک از رويکردهاي يادگيري، به طور جداگانه در رشته پزشکي و مهندسي، از طريق تحليل رگرسيون مرحله اي، مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل نشانگر آن بود که روابطي پيچيده بين باورهاي انگيزشي و رويکردهاي يادگيري برقرار است، که الگوي اين روابط در ميان دانشجويان پزشکي و مهندسي يکسان نمي باشد. اين يافته ها با توجه به نتايج مطالعات پيشين و نظريه هاي مربوط، مورد بحث قرار گرفت و از تلويحات تربيتي آن سخن به ميان آمد.

 نسخه قابل چاپ