بانک مقالات رشته علوم تربیتی

هدف از پژوهش حاضر، هنجاريابي و تعيين روايي و پايايي فرم معلم مقياس درجه بندي کانرز، براي گروهي از دانش آموزان دبستاني شهر شيراز بود. بدين منظور تعداد 529 کودک (257 دختر و 272 پسر) 6 تا 11 ساله با روش نمونه گيري طبقه اي بر اساس سن و جنس انتخاب شدند و معلمان، آنها را مورد ارزيابي قرار دادند. ابتدا مقياس توسط گروه مترجمان ترجمه و با فرهنگ ايراني منطبق شد و در يک بررسي مقدماتي توسط معلمان مورد ارزيابي و داوري قرار گرفت. ساختار عاملي مقياس با استفاده از روش تحليل عوامل با مولفه هاي اصلي و سپس چرخش واريماکس بررسي شد. از تحليل عوامل 5 عامل مشکلات سلوک، بيش فعالي، بي توجهي - روياپردازي، اضطراب - خجالتي و انفعالي بودن به دست آمد. پايايي مقياس با روش بازآزمايي براي کل مقياس 0.76 و براي زير مقياس ها از 0.68، براي انفعالي بودن، تا 0.82، براي مشکلات سلوک، متغير بود. ضرايب آلفاي کرونباخ براي کل پرسشنامه معادل 0.86 و براي زير مقياس ها از 0.74 براي بيش فعالي تا 0.89 براي بي توجهي - روياپردازي متغير بود. در اين مطالعه، بين نمره هاي دو گروه سني، 6 تا 8 سال و 11 ماه و 9 تا 11 سال و 11 ماه، تفاوت معني داري وجود نداشت. مقايسه بين دو جنس نشان داد پسرها در نمره کل و در زير مقياس هاي مشکلات سلوک و بيش فعالي نمره هاي بيشتري، نسبت به دخترها کسب کردند. با توجه به يافته هاي فوق نمره هاي خام دخترها و پسرها به طور جداگانه به نمره هاي استاندارد T با ميانگين 50 و انحراف معيار 10 براي نمره کل و زير مقياس ها تبديل گرديد.

 نسخه قابل چاپ