بانک مقالات رشته علوم تربیتی

اولويت يابي در حوزه تحقيقات آموزش و پرورش به عنوان مهم ترين مرحله در انجام فعاليت هاي پژوهشي محسوب مي شود. در اين مرحله است كه نيازهاي پژوهشي بر حسب اهميت و با توجه به امكانات موجود مورد مقايسه قرار گرفته موارد مهم و فوري تر شناسايي و انتخاب مي شوند. به عبارتي اولويت بندي موضاعات پژوهشي فعاليتي است كه طي آن تعدادي موضوع از ميان مجموعه اي وسيع تر از موضوعات پژوهشي بر حسب ملاك هايي براي اجرا انتخاب مي گردند. اين اقدام به معناي كنار گذاردن تعدادي ديگر موضوع پژوهشي از فرآيند اجرا است. توجه به اين موضوع از اين جهت كه به عنوان مرحله تشخيص مساله در فعاليت هاي پژوهشي تلقي مي شود اهميت فراوان دارد
تاكنون انتقادات فراواني به نحوه انجام اين فعاليت در آموزش و پرورش ايران مطرح شده است كه جا دارد در مقام پاسخ گويي به آن ها كوشش هاي جدي تري به عمل آيد. اين مقاله به همين منظور قصد دارد با بررسي مباني نظري موضوع و با نگاهي كاستي جويانه به وضعيت موجود در آموزش و پرورش ايران، فرصتي را براي تامل و بازانديشي هر چه بيش تر در اين حوزه مهم فراهم آورد.

 نسخه قابل چاپ