بانک مقالات رشته علوم تربیتی

نهاد آموزش در هر جامعه اي مسوول ايجاد امكانات و فرصت هاي برابر آموزشي براي همه افراد كشور فارغ از جنس، نژاد، طبقه و قوميت است. وجود فاصله هاي جنسيتي در دسترسي و بهره مندي از آموزش، بيانگر آن است كه بخشي از افراد عليرغم گسترش آموزش در كشورها، همچنان از نابرابري در دسترسي به امكانات و منابع آموزشي رنج مي برند. نظام آموزشي حساس به جنسيت مي تواند تضميني براي دسترسي برابر دختران و پسران به آموزش و مشاركت كامل آنان در برنامه هاي توسعه اي كشورها باشد.
مقاله حاضر ضمن شناسايي ويژگي هاي نظام هاي آموزشي حساس به جنسيت، با استفاده از پژوهش انجام شده بخشي از فرآيند برنامه ريزي آموزشي در دوره آموزشي عمومي را با رويكرد جنسيتي مورد بررسي و تحليل قرار داده است. نتايج بررسي فوق نشان مي دهد كه نه تنها در فرآيند برنامه ريزي آموزشي، اهداف، اولويت ها، موارد مشخصي در زمينه دستيابي به برابري فرصت و رفع نابرابري هاي معطوف به جنسيت وجود ندارد، بلكه در برخي موارد كليشه هاي جنسيتي نيز مشاهده مي شود. ناكافي بودن شاخص هاي جنسيتي نيز موجب ناتواني فرايند برنامه ريزي آموزشي در شناسايي فاصله هاي جنسيتي در بهره مندي از آموزش شده است.

 نسخه قابل چاپ