بانک مقالات رشته علوم تربیتی

در اين مقاله استدلال شده است که ليوتار با تاکيد بر کثرت گرايي و قياس ناپذيري بنيادي بازيهاي زباني، امکان هر گونه داروي ميان داعيان حقيقت را منتفي مي کند. اگر محور يا نقطه اتکايي عقلاني، چون داوري مبتني بر شواهد، براي نظم بخشي، انتخاب و تصميم وجود نمي داشت، جهان، ترکيبي گيج کننده از واقعيات متکثر مي بود. آنچه ليوتار آن را در عقل، «شوق به امر ناشناخته» مي نامد، بدون برخورداري از «قدرت داوري»، به سرگرداني عقل منجر خواهد شد. در اين مقاله با اتخاذ موضعي حقيقت گرا، در جهت امکان دستيابي به «عدالت»، از طريق استحکام بخشيدن به مباني انتخاب و تصميم، استدلال شده است و از اين طريق، بر تقرير اصولي در جهت تقويت رکن داوري، به موازات رکن شناختي، تاکيد شده است. در بعد تعليم و تربيت، نقش و مسووليت مدارس در ترغيب ابتکار و ايجاد بصيرت، به جاي تمرکز بر سازگاري و انطباق با شرايط، مورد بحث قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ