بانک مقالات رشته علوم تربیتی

تحقيق حاضر با هدف ارزيابي ميزان تحقق اهداف برنامه سوم توسعه منابع انساني آموزش و پرورش يکي از کلان شهرهاي ايران طي سال هاي 1379 تا 1383، بر اساس الگوي تعالي سازمان EFQM صورت گرفته است. در اين پژوهش، از روش تحقيق كاربردي، از نوع توصيفي - تحليلي بهره گرفته شد. در مطالعه حاضر، از ميان جامعه آماري که شامل تمامي مديران، معاونان و کارکنان بخش ستادي آموزش و پرورش کلان شهر هدف بوده اند، تعداد 120 نفر براي انجام تحقيق انتخاب شدند. نتايج به دست آمده نشان داد: الف - فاصله بين شاخص موجود و مطلوب توسعه منابع انساني چشم گير بوده است. بدين گونه که در اين کلان شهر، از 500 امتياز توانمندسازها، 207.18، از 500 امتياز نتايج، 185.44 و از جمع کل (1000 امتياز)، 395.25 به دست آمد. ب - تفاوت بين عوامل توانمندساز و نتايج حاصل از آن ها تفاوت معني دار و نتايج به دست آمده کمتر از توانمندسازها است. ج - آموزش و پرورش کلان شهر مورد مطالعه در راستاي توسعه منابع انساني در سال 1383 نسبت به سال 1379 از عملکرد مطلوب تري برخوردار بوده است.

 نسخه قابل چاپ