بانک مقالات رشته علوم تربیتی

اندازه گيري، جز عناصر اصلي چرخه بهره وري بوده، نقش محوري در بهبود بهره وري ايفا مي کند. در اين مقاله براي ارزيابي عملکرد شرکت هاي توليدي، مدلي جامع با استفاده از مدل هاي تحليل پوششي داده ها (DEA) و با دخالت عامل زمان در مدل هاي مزبور به عنوان واتحدهاي تصميم گيرنده (DMU) معرفي مي گردد. به منظور يافتن مناسب ترين مدل از مدل هاي پايه اي DEA براي واحدهاي تصميم گيرنده زماني (DMU1) مدل هاي BCC-CCR و CCR-BCC و BCC و CCR بر اساس دو عامل واقع بينانه بودن و توان نسجش در يک شرکت توليدي بزرگ مورد آزمون قرارگرفته و مدل CCR براي اين منظور مناسب تر از ساير مدل ها تشخيص داده شده است.
با استفاده از مدل هاي DEA که از دقت و صحت مبالايي به دليل استفاده از رويکرد رياضي برخوردارند، اندازه گيري واحدهاي غير مشابه در قالب DMU1 با روشي خاص فراهم مي شود. در اين پژوهش از نهاده ها و ستانده هاي غيرمحسوس بر اساس دوره هاي زماني ماهيانه استفاده شده و به وسيله مدل هاي CCR و رتبه بندي کامل (AP) کارخانجات مختلف تحت نظارت شرکت مزبور که توليدات مختلفي دارند با يکديگر مقايسه شده و به اين ترتيب امکان مقايسه واحدهاي غيرمشابه که يک از محدوديت هاي مدل هاي DEA است با روشي خاص ميسر گرديده است. اين وسيله، ابزار مناسبي براي کنترل و ارزيابي عملکرد شرکت هاي زيرمجموعه يک شرکت مرکزي (Holding Company) را فراهم نموده و امکان تخصيص صحيح مديران به شرکت ها و توزيع پاداش و کارانه بين آن ها را بر اساس عملکرد امکان پذير مي سازد.