بانک مقالات رشته علوم تربیتی

اين مقاله به بررسي تاثير خاستگاه طبقاتي بيماران آرتريت روماتوييد بر كيفيت ادارك و تفسير آن ها از بيماري شان در قالب مدل خود گرداني و ديگران مي پردازد. مطالعه حاضر با روش پيمايشي و به صورت مقطعي انجام شده است. داده هاي اين پژوهش از 146 بيمار سرپايي جمع آوري شد كه به صورت تصادفي از ميان مبتلايان به بيماري آرتريت روماتوييدي انتخاب شدند و در فاصله زماني دو ماه در شهر اصفهان به دو مركز دولتي و خصوصي ارائه دهنده مراقبت هاي اين بيماري مراجعه كرده بودند. ابزار گردآوري داده ها عبارت بود از پرسشنامه اصلاح شده ادراك بيماري  (IPQ-R) نتايج به دست آمده تفاوت معنادار بيماران ارتريت روماتوييد را با خاستگاه طبقاتي مختلف در زمينه ادراك بيماري نشان داده است. مقايسه پاسخ هاي بيماران به 10 بعد از متغير ادراك بيماري نيز تفاوت معنادار بيماران سه طبقه اجتماعي را در مورد سه بعد كنترل درمان، انسجام بيماري، و كنترل شخصي نشان داده است. نتايج تحليل رگرسيون سلسله مراتبي چندگانه نيز نشان داده كه متغير محل اقامت (متغير اجتماعي- دموگرافيك) در مرحله اول، وضعيت بيمه بيماران آرتريت روماتوييد و تعداد دفعات مراجعه به پزشك بر اثر آرتريت روماتوييد در مرحله دوم، و خاستگاه طبقاتي بيماران آرتريت روماتوييد در مرحله سوم، توانسته اند به ترتيب 4.5 درصد، 17.9 درصد  و 2.6 درصد از واريانس متغير تحت مطالعه ادراك بيماري را تبيين كنند.

 نسخه قابل چاپ