بانک مقالات رشته علوم تربیتی

بازار سرمايه با هدايت سرمايه هاي ريز راکد به فرايند توليد، نقش مهمي را در اقتصاد کشورها ايفا کرده، به عنوان شاخص تب نماي اقتصادي عمل مي کند. بنابراين، توجه به مباني اساسي تصميم گيري اين نوع بازارها به خصوص در ايران که ادبيات جواني در اين باره دارد، ضروري مي نمايد. با نگاهي به ادبيات اين بازار ملاحظه مي شود که سود و زيان، مبناي اصلي بيش تر تصميم گيري هايي چون مدل هاي ارزشيابي و قيمت گذاري سهام است که صحت، دقت، قابليت اعتماد، اطمينان و قابليت پيشگويي آن، رابطه مستقيمي با صحت چنين تصميم گيري هايي دارد. ولي وجود ضعف و نارسايي هاي عمده در فرايند تهيه آن، همچون وجود برآوردها، استفاده از روش هاي متنوع حسابداري و هموارسازي، نقش مهم تصميم گيري آن را تهديد مي کند. براي کاهش چنين تهديداتي، تحليل هايي چون کيفيت سود ارايه شده که به طور خلاصه به درجه نقدينگي، ميزان ارايه محافظه کارانه، دقت و صحت اندازه گيري، کاهش ميزان استفاده از برآوردها، قابليت پيشگويي، ميزان اجزاي نرمال و قابليت تکرار آن مربوط است. اين پژوهش نيز که به بررسي رابطه بين کيفيت سود و بازده سهام شرکت هاي پذيرفته شده بورس تهران مي پردازد با جمع آوري و تحليل شاخص هاي کيفيت سود، حکايت از آن دارد که روابط شاخص هاي سود ناخالص، هزينه مديريت فروش، بازده سرمايه به کار گرفته شده و تحقق نقدينگي با بازده سهام در سطح 95 درصد معنادار بوده، حال آن که اين رابطه براي شاخص هاي حساب هاي دريافتني، ارزش مطلق معوقه هاي کل، اجزاي غير عملياتي سود، نسبت سرمايه گذاري مجدد دارايي هاي سودآور، تحقق سود، محافظه کاري، موجودي و نقدينگي عملياتي معنادار نبوده است.

 نسخه قابل چاپ