بانک مقالات رشته علوم تربیتی

مديريت سازمان هاي پويا، حل مسايل پيچيده و ساختار نيافته سازماني، اداره پويايي و تحول روز افزون محيط هاي سازماني به دانش، توانايي و مهارت گروهي از مديران و خبرگاني نياز دارد که براي تعالي سازماني و کسب برتري رقابتي بايد تصميم هايي به هنگام، صحيح و با کيفيت اتخاذ کنند. تصميم گيري گروهي، ساز و کاري براي تلفيق دانش، تخصص، مهارت و رويکردهاي متفاوت مديران و خبرگاني است که هم افزايي حاصل از آن، سبب اتخاذ تصميم هاي بهتر و با کيفيت بالا مي شود. اما اغلب، تصميم گيري گروهي به سبب برخي ويژگي هايش، نتايج منفي توليد به بار مي آورد. نظريه پردازان و انديشمندان حوزه هاي مختلف علمي براي بهبود تصميم گيري گروهي و ارتقاي کيفيت تصميم هاي گروهي، مدل هاي مفهومي و چند معياره مختلفي طراحي کرده اند و روش ها و تکنيک هاي مختلفي به کار برده اند. در اين مقاله تحقيقي، محققان با هدف بهبود بهره وري تصميم گيري گروهي، مدلي مفهومي طراحي کرده اند که نسبت به ساير مدل ها از جامعيت بيش تر برخوردار است. اين مدل در مرکز تحقيقات مخابرات ايران به عنوان يک سازمان تحقيق و توسعه متشکل از گروه هاي ارزيابي و تصويب کننده پروژه هاي تحقيقاتي آزمون شده و از طريق تحليل رگرسيون و تحليل مسير، مدل نهايي بهبود بهره وري تصميم گيري گروهي تبيين شده است.

 نسخه قابل چاپ