بانک مقالات رشته علوم تربیتی

معرفت شناسي به عنوان يکي از شاخه هاي مهم فلسفه، درباره ماهيت دانش، موضوع، منابع و حدود و معيارهاي ارزيابي آن بحث مي کند و در اين راه مي تواند درباره حقيقت و معرفت-که محصول آموزش و پرورش هستند-ديدگاههاي متنوع و گوناگوني را در پيش روي معلمان قرار دهد [1].
موضوع چگونگي رابطه معرفت شناسي با نظام آموزش باز و از راه دور به اين صورت مطرح مي شود که فرض هاي معرفت شناسي ديدگاههايي که از آن ها بحث به ميان آمده است، هر يک در زمان شکل گيري نسلهاي آموزش باز و از راه دور، به نوعي بر مولفه هاي مهم اين نظام آموزشي، از قبيل معلم، شاگرد، برنامه درسي و راهبردهاي ياددهي-يادگيري، تاثير گذار بوده اند.
در اين مقاله براي تبيين رابطه معرفت شناسي و آموزش باز و از راه دور، رويکرد هاي غالب معرفت شناسي و روان شناسي هر يک از نسل هاي سه گانه آموزش و پرورش که به نوعي بر نگرش و عملکرد مربيان اين نظام آموزشي تاثير گذاشته اند، مورد بحث قرار مي گيرد.
با توجه به پيدايش و سير تحولات نظام آموزش باز و از راه دور، رويکرد هاي معرفت شناختي عمدتا شامل، .1 اثبات گرايي پاپوزيتيويسم، .2 تعبيري يا تفسيري، .3 انتقادي يا رهايي بخش مي شوند.
در مقاله حاضر، با ارايه تصويري کلي از نظام آموزش باز و از راه دور، استلزامات ديدگاههاي معرفت شناسي در خصوص راهبرد هاي ياددهي-يادگيري در قالب نسل هاي سه گانه آموزش باز واز راه دور مورد کاوش قرار گرفته اند.

 نسخه قابل چاپ