بانک مقالات رشته علوم تربیتی

هدف اصلي پژوهش حاضر شناسايي گروهي از عوامل مرتبط با کاهش انگيزه تحصيلي دانشجويان رشته زبان و ادبيات فارسي مي باشد. نمونه آماري تحقيق شامل 312 نفر از دانشجويان رشته زبان و ادبيات فارسي دانشگاه محقق اردبيلي، دانشکده پرديس و دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل در سال تحصيلي 86 - 1385 مي باشد که با استفاده از روش نمونه گيري چندمرحله اي انتخاب شده بودند. روش پژوهش همبستگي بوده و براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه محقق ساخته، آزمون انگيزه تحصيلي، پرسشنامه سلامت رواني، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ، اميدواري، مقياس حمايت اجتماعي، پرسشنامه استرسورهاي دانشجويي استفاده شده است. نتايج مطالعه نشان داد که 56 نفر (17.9 درصد) داراي انگيزش تحصيلي بسيار پايين هستند، 249 نفر (79.8 درصد) داراي انگيزش تحصيلي متوسط هستند و فقط 7 نفر (2.2 درصد) از انگيزش تحصيلي بالايي برخوردارند. همچنين نتايج به دست آمده با استفاده از تجزيه و تحليل رگرسيون چندمتغيره نشان داد که متغيرهاي مورد مطالعه توانايي پيش بيني انگيزش تحصيلي دانشجويان رشته زبان و ادبيات فارسي را دارد. با توجه به نتايج، متغيرهاي عزت نفس (P<0.001)، بومي بودن (P<0.001)، تحصيلات پدر (P<0.001)، تحصيلات مادر (P<0.001)، استرسورهاي خوابگاه و استرسورهاي محيط به عنوان عوامل درون سازماني (P<0.001)، جنسيت (P<0.05)، و اميدواري (P<0.05) به ترتيب اولويت مي توانند انگيزش تحصيلي دانشجويان رشته زبان و ادبيات فارسي را پيش بيني کنند و سهم عزت نفس در پيش بيني انگيزش تحصيلي بالاتر از ساير متغيرها است.

 نسخه قابل چاپ