بانک مقالات رشته علوم تربیتی

از رويکردهاي انديشه در زمينه آموزش و پرورش در دهه هاي گذشته که در ايران کمتر بدان نگريسته شده، پرورش انتقادي است. اين رويکرد که بيشتر از دهه 80 در کانون نگرش انديشه مندان بوده، برگرفته از نگره انتقادي يا مکتب فرانکفورت است. در اين ديدگاه، پرورش وابسته به دگرگوني هاي اجتماعي و سياسي دانسته شده است و از اين رو، در آن برنامه هاي درسي بر بررسي هاي اجتماعي و سياسي پايه گذاري مي شود. نگره انتقادي آموزش و پرورش، بي طرفي دانش را نمي پذيرد و طرح انتقادي مسايل را در مدرسه ها، آشکار سازنده پيوند قدرت و دانش، و پي آمدهاي آن مي داند.
پرورش انتقادي که در سال هاي گذشته بسياري از آموزش گران و به ويژه رنگين پوستان بدان نگاهي ويژه داشته اند، برآيند نگره پردازي برخي از انديشه مندان و فيلسوفان انتقادي در کشورهاي گوناگون، به ويژه اروپا و امريکا است. اين نوشتار، در کنار روشن ساختن پرورش انتقادي، به بررسي پرورش رهايي بخش فريره، پرورش بنيادي ژيرو، و پرورش انقلابي مک لارن مي پردازد. هم چنين، چالش هايي که آموزش گران انتقادي در دوران جهاني شدن با آن رو به رو اند بررسي و اين ديدگاه به کوتاهي ارزيابي مي شود.

 نسخه قابل چاپ