بانک مقالات رشته علوم تربیتی

تعلل ورزي آموزشي يکي از شايع ترين مشکلات در سطوح مختلف تحصيلي است. در سال هاي اخير، تعلل ورزي به عنوان نوعي نقصان در خود - نظم جويي تعريف شده است. بر اين اساس، در پژوهش حاضر رابطه انواع جهت گيري هدف، به عنوان يکي از مولفه هاي خود - نظم جويي، و تعلل ورزي مورد بررسي قرار گرفت. در اين راستا، قدرت پيش بيني انواع هدف گرايي، شامل: تسلط گرايشي، تسلط اجتنابي، عملکرد گرايشي و عملکرد اجتنابي، برگرفته شده از مدل اليوت، و مک گرگور (2001)، در ميزان تعلل ورزي تحصيلي، آزموده شد. شرکت کنندگان پژوهش حاضر، 255 دانشجوي دختر (121) و پسر (134) رشته هاي مختلف تحصيلي در مقطع کارشناسي ارشد بودند. مقياس تعلل ورزي تحصيلي و پرسش نامه هدف پيشرفت، مورد استفاده قرار گرفتند. به منظور تعيين روايي ابزارهاي پژوهش از روش تحليل عاملي و براي تعيين پايايي از ضريب آلفاي کرونباخ استفاده شد.
براي تعيين قدرت پيش بيني اهداف، رگرسيون چندگانه هم زمان، به کار گرفته شد. ضرايب استاندارد رگرسيون نشان داد که اهداف عملکرد اجتنابي و تسلط اجتنابي پيش بيني کننده هاي مثبت و هدف تسلط گرايشي پيش بيني کننده منفي، تعلل ورزي تحصيلي بود. نتايج، همچنين نشان داد که الگوي ارتباط بين هدف گرايي و تعلل ورزي تحصيلي در دختران و پسران يکسان نيست.
در مجموع، يافته هاي پژوهش حاضر، نشان داد که تعلل ورزي به عنوان يک نقص در خودنظم جويي، با الگوي چهار وجهي اهداف، در ارتباط است.

 نسخه قابل چاپ