بانک مقالات رشته علوم تربیتی

امروزه نظام هاي آموزشي هم خود را عمدتا به انتقال معلومات و مهارت ها معطوف داشته اند و حال آنكه نخستين رسالت نظام هاي آموزشي، آموزش «چگونه فكر كردن» است. از آنجا كه پرورش قوه تفكر، منوط به قدرت انديشه و ذهنيت فلسفي معلمان و نيز شيوه تدريس آنها است، پژوهش حاضر درصدد است تا نخست ذهنيت فلسفي معلمان را بسنجد سپس ارتباط هر يک از ابعاد سه گانه ذهنيت فلسفي معلمان (تعمق، جامعيت و انعطاف پذيري) را با نگرش آنها نسبت به روش هاي تدريس فعال بررسي كند. روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي و جامعه آماري كليه دبيران رياضي مدارس راهنمايي دخترانه شهر اصفهان (216 نفر) بود. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي 88 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار اندازه گيري پرسشنامه پيش ساخته ذهنيت فلسفي و نيز پرسشنامه محقق ساخته نگرش سنجش روش هاي تدريس فعال است. روايي پرسشنامه بر اساس آلفاي كرونباخ محاسبه شد. اين ضريب براي پرسشنامه ذهنيت فلسفي 84% و براي پرسشنامه نگرش به روش هاي تدريس فعال 77% به دست آمد. تجزيه و تحليل داده ها در دو سطح توصيفي و استنباطي انجام شد. در سطح توصيفي با استفاده از مشخصه هاي آمار توصيفي و در سطح آمار استنباطي از ضريب همبستگي، آزمون تي تک متغيره و رگرسيون چندگانه استفاده شد. بر طبق نتايج بين ذهنيت فلسفي و نگرش به روش هاي تدريس رابطه معنادار در سطح 0.01 وجود دارد. بين ابعاد ذهنيت فلسفي، بعد جامعيت باميانگين 4.136 سطح بالاتري را نسبت به دو بعد تعمق و انعطاف پذيري در ميان معلمان به خود اختصاص داد. همچنين بين هريک از ابعاد جامعيت، تعمق و انعطاف پذيري ذهنيت فلسفي و نگرش به روش هاي تدريس فعال رابطه معنادار وجود دارد، اما رابطه بين بعد انعطاف پذيري و نگرش به روش هاي حل مساله، اكتشافي و پروژه در مرتبه اول، قراردارد.

 نسخه قابل چاپ