بانک مقالات رشته علوم تربیتی

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه انگيزش پيشرفت و سن با سبک رهبري مديران مدارس ابتدايي شهر تهران انجام شد. به اين منظور 430 نفر از مديران مدارس ابتدايي شهر تهران انتخاب و مطالعه شدند. اين نمونه به صورت تصادفي از مناطق مختلف نوزده گانه آموزش و پرورش شهر تهران انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه استفاده شد. در بخش سبک رهبري از پرسشنامه توصيف رفتار رهبر استفاده شد. در پژوهش حاضر روايي پرسشنامه سبک رهبري 0.76 که براي سبک رابطه مداري 0.62 و براي سبک وظيفه مداري 0.67 محاسبه شده است. براي سنجش انگيزش پيشرفت نيز از پرسشنامه انگيزش پيشرفت هرمنس، استفاده شد. در اين پژوهش نيز براي سنجش روايي از ضريب آلفاي کرونباخ استفاده شد و مقدار آلفاي محاسبه شده 0.74 است که نشان دهنده روايي بالاي ابزار است. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش آماري رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج حاصله حاکي از وجود رابطه (منفي) انگيزش پيشرفت و سبک رهبري است. ضرايب رگرسيوني منفي در هر دو معادله رگرسيوني با متغيرهاي رابطه مداري و وظيفه مداري سبک رهبري، نشان دهنده همبستگي معکوس بين انگيزش پيشرفت و سبک رهبري است و با افزايش انگيزش پيشرفت، ابعاد وظيفه مداري و رابطه مداري مديران کاهش مي يابد. لذا مي توان اذعان داشت، با افزايش انگيزش پيشرفت، سبک رهبري به سمتي گرايش پيدا مي کند که تاكيد کمتري بر رابطه مداري و وظيفه مداري دارد و به سمت سبک رهبري تفويض اختيار متمايل مي شود.

 نسخه قابل چاپ