بانک مقالات رشته مدیریت

بازارهاي محصول دربرگيرنده سه عنصر عملکرد، رفتار و ساختار مي باشند که بسته به ماهيت و نحوه ارتباط اين عناصر با يکديگر، شکل و نوع و سازمان بازار مشخص مي شود. تمرکز بازار يکي از خصوصيات ساختاري بازار است که نقش مهمي در ماهيت قيمت گذاري و درجه رقابت يا انحصار موجود در يک بازار يا صنعت را ايفا مي کند. بر اين اساس، هدف اصلي اين مقاله بررسي نقش متغير درجه تمرکز بازار در پيش بيني بازده سهام و ارايه الگويي براي بيان اين رابطه مي باشد. داده هاي پژوهشي الگوي تحقيق متشکل از متغيرهاي مستقل شاخص تمرکز صنعتي هرفيندال، اندازه صنعت (ارزش بازار سهام)، نسبت ارزش دفتري به ارزش بازار سهام، اهرم مالي و بتاي پرتفوي صنعت و همچنين بازده سهام سال آتي به عنوان متغير وابسته مي باشند. قلمرو زماني تحقيق از سال 1381 تا 1387 مي باشد. با توجه به اين که شاخص تمرکز بازار متغيري صنعتي مي باشد، لذا همه متغيرهاي مستقل و وابسته تحقيق در سطح صنعت تبيين و محاسبه شده اند. به اين منظور بعد از بررسي گروه هاي صنعتي بورس اوراق بهادار تهران و احراز شرايط، 31 گروه فرعي فعال صنعتي به عنوان پرتفوي درنظر گرفته و آزمون هاي آماري لازم صورت پذيرفت. نظر به اين که متغيرهاي معرفي شده در اين مطالعه از يک سو در ميان 31 صنعت مختلف بورس و از سوي ديگر در دوره زماني 7 ساله انتخاب مي شوند، لذا راه حل پيشنهاد شده در چنين مواردي تلفيق داده هاي ميان گروهي و سري هاي زماني با يکديگر و برآورد الگوي مورد نظر بر اساس مجموعه جديد تشکيل شده است. با اين وصف، به منظور بررسي صحت فرضيه هاي تحقيق، از رهيافت اقتصادسنجي اثرات ثابت پانل ديتا (با وزن دهي به مقاطع صنعت) و به روش حداقل مربعات تعميم يافته (GIS) استفاده شده است. نتايج پژوهش حاکي از آن است که بين متغيرهاي مستقل درجه تمرکز صنعتي و اندازه صنعت با بازده سهام آتي رابطه معني داري وجود دارد. بين متغيرهاي نسبت ارزش دفتري به ارزش بازار، اهرم مالي و بتاي صنعت با بازده سهام رابطه معني داري مشاهده نشد. همچنين مدل تحقيق قادر است 48 درصد رفتار بازده سهام سال آتي را توضيح دهد.