پاسخ به:بانک مقالات رشته مدیریت
چهارشنبه 20 اردیبهشت 1391 7:53 PM
6 : مديريت فردا پاييز و زمستان 1386; 5(18):67-80. |
تعارض سازماني و راهبردهاي مديريت آب |
نكويي مقدم محمود,پيرمرادي بزنجاني نرگس |
تعارض مهمترين عارضه رفتار گروهي مي باشد. مديري که اصول اساسي تعارض و مذاکره را مي داند، داراي آمادگي بيشترين خواهد بود تا به طور موفقيت آميز با اين موقعيتهاي اجتناب ناپذير، برخورد کند. مديريت تعارض، شناخت و اداره تعارض بع صورتي معقول، منصفانه و کار است. تعارض مي تواند با استفاده از مهارتهايي چون ارتباطات موثر، حل مساله و مذاکره مديريت شود. قبل از هر چيز براي اداره تعارض بايد آن را شناسايي و تجزيه و تحليل کرد و علل ايجاد تعارض را مورد بررسي قرار داد. پس از تشخيص تعارض و علل آن، نکته کليدي در مديريت تعارض، انتخاب سبک مناسب جهت بهره برداري موثر از آن است. زيرا توانايي برخورد با تعارض و اداره آن، در موفقيت مديران سازمان ها نقش ارزنده اي دارد. اگر تعارض ها سازنده باشند، موجب بروز افکار نو و خلاق مي شوند و زمينه تغيير و نوآوري و تحول سازنده را در سازمان فراهم مي سازند و در نهايت به مديريت کمک مي کنند تا به اهداف سازماني خويش نايل آيد. در اين مقاله سعي بر آن است که مفهوم تعارض، سير تکاملي انديشه تعارض، رابطه تعارض و عملکرد، انواع و علل تعارض مورد بررسي قرار گيرد. پس از آن مديريت تعارض و فنون و راهبردهاي مديريت جهت اداره موثر تعارض مورد بحث قرار خواهد گرفت. اميد است مورد استفاده مديران و دست اندر کاران سازمان ها قرار گيرد. |
كليد واژه: تعارض، تعارض کارکردي، تعارض غير کارکردي، مديريت تعارض، مذاکره و چانه زني |
نسخه قابل چاپ |