بانک مقالات رشته مدیریت

برنامه ريزي نيروي انساني، وسيله اي است براي حصول اطمينان از تأمين نيروي انساني مورد نياز براي دستيابي به اهداف سازمان و مدل سازي رياضي آن نيز براي برنامه ريزان از اهميت خاصي برخوردار است؛ از اين رو مدلهاي رياضي بي شماري براي فرموله كردن برنامه ريزي نيروي انساني در سازمانهاي مختلف ارائه شده، اما همواره اين سؤال مطرح بوده است كه مدل رياضي كارآ در برنامه ريزي نيروي انساني، چگونه مدلي است؟
در اين مقاله، برنامه ريزي نيروي انساني ارتش بيست ميليوني با دو رويكرد قطعي و فازي مدل سازي رياضي شده است. هدف از اين مقاله، پاسخ دادن به اين پرسش است كه در سازمان ارتش بيست ميليوني كدام رويكرد رياضي (قطعي يا فازي) جواب بهتري براي برنامه ريزي نيروي انساني ارائه مي دهد.
براي پاسخ دادن به اين سؤال ابتدا يك مدل از مدلهاي قطعي (مدلهاي آرمان قطعي) با عنوان CGP1 انتخاب شد و سپس مدل فازي آن تحت عنوان MPMF2 تدوين گرديد و سرانجام مدلهاي تدوين شده در يك نمونه تحقيق آزمون شدند.
نتايج حاصل از مدل CGP وMPMF همگي بيانگر بهبود جواب بهينه مدل فازي نسبت به مدل قطعي بودند. بنابراين توصيه مي شود با توجه به داده هاي مبهم و نادقيق بيشتر ارتش بيست ميليوني نسبت به ساير سازمانها، براي مدل سازي رياضي برنامه ريزي نيروي انساني با استفاده از منطق فازي به اندازه گيري هر چه بيشتر پارامترهاي نادقيق و مبهم پرداخته شود و اين نوع مدل سازي مبناي برنامه ريزي نيروي انساني قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ