بانک مقالات رشته مدیریت

يكي از علتهاي عمده‌اي كه اشتغالزايي را در بخش صنعت به راهبردي الزام‌آور تبديل  مي‌كند، عبارت است از: امكان گسترش صادرات غير نفتي و افزايش درآمدهاي ارزي از طريق توجه به رشته فعاليتهاي صنعتي با شدت كاربري بالا. لازم به ذكر است كه در كشور ما عامل كار از وفور نسبي بهره‌مند بوده؛ مواد اوليه و منابع مورد نياز بخش نيزدر آن  قابل تجهيز است. بخش صنعت نيز قابليت زيادي در اثرگذاري بر روند توسعه اقتصاد كشور دارد. بايد به منظور تسهيل در دستيابي به توسعه اقتصادي، افزايش كارايي، توان توليدي و اشتغالزايي بخش صنعت رشته فعاليتهاي صنعتي كشور كه قابليت بالاتري براي ايجاد اشتغال مولد دارند؛ شناسايي و معرفي شوند. اين مقاله به دنبال پاسخگويي به اين سوال است كه رشته فعاليتهاي صنعتي قابليت‌دار با هدف ايجاد اشتغال كدامند؟ بنابراين اولويتهاي اشتغالزايي زير بخشهاي صنعتي كشور كه با استفاده از شاخصهاي علمي تعيين شدت كاربري (مطابق كدهاي ISIC‌) و روش تاكسونومي عددي تعيين شده است، بترتيب زير است:

1 - صنايع نساجي؛                                  4 - صنايع ماشين‌آلات؛                        7 - صنايع متفرقه؛

2 - صنايع كاني؛                                    5 - صنايع مواد غذايي؛                           8 - صنايع فلزات اساسي؛

3 - صنايع چوب؛                                    6 - صنايع كاغذ وچاپ؛                            9 - صنايع شيميايي.

 نسخه قابل چاپ