بانک مقالات رشته مدیریت

طي چند دهه اخير، موضوعات تحول، نوآوري و کارآفريني توجه زيادي را در بخش دولتي به خود جلب کرده است. با اينکه اصطلاح کارآفريني عمدتا در ارتباط با بخش خصوصي بکار رفته است. اما اکنون در ادبيات مديريت بخش دولتي به وفور ديده مي شود و مباحث زيادي در خصوص وجود، ماهيت و کاربرد کارآفريني در بخش دولتي شکل گرفته است، بطوريکه به عنوان راهکارهاي براي مرتفع ساختن مشکلات مزمن خدمات اداري و دولتي مطرح شده است. مطالعه حاضر کاربرد کارآفريني را در سازمانهاي بخش دولتي ايران مورد بررسي قرار مي دهد. بدين منظور وضعيت کارآفريني در ادارات مرکزي سازمانهاي خدماتي دولتي ايران مورد مطالعه قرار گرفت. همچنين، بر اساس مدل مکزي و مدل ريچارد دفت، عوامل مختلف درون سازماني و برون سازماني تعيين شد و نقش و تاثير آنها در وضعيت کارآفريني سازمانهاي مورد مطالعه، بررسي شد. يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد سازمانهاي مورد مطالعه از وضعيت کارآفرينانه مطلوبي برخوردار نيستند و به منظور استقرار کارآفريني در سازمانهاي دولتي ايران بايستي عوامل درون سازماني و برون سازماني از رفتارها و فعاليتهاي کارآفرينانه حمايت کرده و بسترهاي لازم را فراهم آوردند. اين پژوهش با شناسايي نارسايي هاي موجود در اين زمينه و ارايه پيشنهادهايي براي پرورش و توسعه کارآفريني سازماني، تا حدي مسير حرکت به سمت استقرار کارآفريني دولتي را روشن مي کند. در اين رابطه و بر اساس نتايج پژوهش حاضر، چارچوبي در زمينه نحوه تاثيرگذاري عوامل درون سازماني و برون سازماني بر کارآفريني سازماني ارايه مي شود.

 نسخه قابل چاپ