بانک مقالات رشته مدیریت

اخيرا تلفيق زندگي معنوي و زندگي سازماني کارکنان، موضوع مطالعات سازماني و علوم مديريت است. "معنويت" تلاشي در جهت پرورش و حساسيت يک فرد نسبت به ارتباط با خويشتن، ارتباط با ديگر انسانها، ارتباط با موجودات غيرانساني و ارتباط با خدا، يا کندوکاوي در جهت آن چه براي انسان شدن مورد نياز است، و جست و جويي براي رسيدن به انسانيت کامل است. بر اين اساس در اين مقاله بعد معنوي وجودي انسان در ارتباط فرافردي، يعني خدا از طريق چهار نشان گر ارتباط با خدا تبيين شده است که در معنابخشي و هدفمندي و همچنين در برانگيختگي کار کارکنان بسيار موثر است. به منظور نشان دادن رابطه بين ارتباط فرافردي و کار با معنا، کار هدفمند و انگيزش کارکنان دانشگاه تهران، از نمونه گيري طبقه بندي تصادفي به روش ميانگين استفاده شد. روش تجزيه و تحليل داده هاي آماري بر اساس ساختار فرضيه ها، ماهيت داده ها و اهداف پژوهش به روش تحليل مسير که مدل توسعه يافته رگرسيون است، بنا نهاده شد. براي پي بردن به متغيراي زيربنايي پديده ها و تلخيص مجموعه اي از داده ها با هدف تاييد نشان گرهاي متغير مستقل ارتباط فرافردي، روش تحليل عاملي تاييدي بکار گرفته شد. يافته ها نشان ميدهد که همه کارکنان دانشگاه تهران به خدا اعتقاد دارند و افرادي معنوي هستند اما رابطه با خدا در برانگيختگي بيشتر آنان چندان تاثيرگذار نمي باشد. اين بدان معني است که آنان خدا را در سازمان حاضر نمي دانند. بنابراين چنين به نظر مي رسد که تلفيق و يکپارچگي زندگي معنوي و زندگي کاري کارکنان براي برانگيختگي، هدفمندي و معنابخشي کارکنان دانشگاه تهران ضروري به نظر مي رسد.

 نسخه قابل چاپ