بانک مقالات رشته مدیریت

از دغدغه هاي اصلي كشورهاي در حال توسعه قرار گرفتن در مسير توسعه و توسعه يافتگي است. عدم رشد اقتصادي، فقر و فقدان پاسخگويي، فساد و عدم حاكميت قانون ازجمله چالشهايي است كه اين كشورها با آن مواجه اند. از سوي ديگر مطالعات توسعه و آمارهاي سازمانهاي جهاني بيانگر آن است كه از مهمترين عوامل رشد و توسعه كشورها، «حكمراني خوب» است. چنانكه حكمراني خوب را بنيان توسعه خوانده اند. مقاله پيش رو ضمن مروري بر ادبيات حكمراني، با جمع بندي تعاريف حكمراني و با نگاهي تازه به بازخواني اين مقوله مي پردازد. در اين راستا با بهره گيري از مفهوم «تصميم گيري» به عنوان جوهره حكمراني، سه ويژگي اصلي حكمراني خوب يعني « كارايي »، « اثربخشي» و « تعادل» مطرح مي گردد. الگوي پيشنهادي با رهيافتي فرايندي – غايتمندانه، حكمراني خوب را سيستمي متشكل از ويژگيهاي فرايندي (ابزاري) و غايتمندانه (ارزشي) در تمام حوزه هاي اداري، اقتصادي، سياسي و اجتماعي معرفي مي نمايد كه مي بايست انواع نهادهاي نظام سياسي بنابر موقعيت هر كشور در ايجاد آن نقش ايفا نمايند. به سخن ديگر توسعه حاصل تعادل و روند افزايشي كارايي و اثربخشي است. با بكارگيري منطق فازي و طراحي سيستم استنتاج فازي، اين امكان فراهم شده است كه الگوي مذكور در شرايط واقعي مورد بهره برداري قرار گيرد. با كمك اين ابزار، پژوهشگران، مديران و دولتمردان قادر خواهند بود وضعيت حكمراني كشور را در اوضاع و احوال كنوني شناسايي نمايند و از طريق تغيير در مولفه هايي كه از اهميت بيشتري برخوردارند، آينده را تحليل و در راستاي بهبود آن تلاش كنند .