بانک مقالات رشته مدیریت

هدف اصلي در اين پژوهش بررسي رابطه ميان ساختار سازماني و کارآفريني سازماني در دانشگاه شهيد بهشتي بوده است. پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و پيمايشي بوده است. جامعه مورد پژوهش تمامي کارکنان رسمي، قراردادي و پيماني که داراي مدرک کارداني، کارشناسي، کارشناسي ارشد و دکترا بوده اند که با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي تعداد103 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شده اند .به منظور گردآوري داده ها از فرم پرسشنامه محقق ساخته (پرسشنامه کارآفريني سازماني) وپرسشنامه استاندارد (ساختار سازماني) استفاده شده است. داده هاي جمع آوري شده، به دو شيوه توصيفي و استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چند متغيره) تجزيه و تحليل شده اند. نتايج پژوهش حاکي از اين است که بين ساختار سازماني و کارآفريني سازماني رابطه اي معنادار وجود دارد و بين مولفه هاي ساختار سازماني (رسميت، پيچيدگي و تمرکز) با کارآفريني سازماني رابطه معکوس وجود دارد. يعني هر چه رسميت، قانون و مقررات و پيچيدگي در سطح (عمودي، افقي، جغرافيايي) و تمرکز سازماني بالاتر باشد، کارآفريني سازماني کمتر مي شود و بين تخصص گرايي و کارآفريني سازماني رابطه معنادار وجود ندارد.

 نسخه قابل چاپ