بانک مقالات رشته مدیریت

اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي آموزش مهارت هاي ارتباطي بر استرس شغلي کارشناسان شهرداري شيراز انجام شد. روش پژوهش حاضر، روش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون همراه با دوگروه کنترل و آزمايش است. جامعه آماري اين پژوهش، کارشناسان شهرداري شيراز بودند که از بين آنها به طور تصادفي و به روش خوشه اي ک مرحله اي، 46 نفر از کارشناسان به عنوان نمونه (22 نفر گروه آزمايش و 24 نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. دو گروه از نظر مشخصات دموگرافيک (جنسيت، تحصيلات، سن، وضعيت تاهل، سابقه کار) همتاسازي شدند. سپس در هر دوگروه پيش آزمون اجرا گرديد و پس از مداخله آموزشي که شامل برگزاري کارگاه آموزشي مهارت هاي ارتباطي در گروه آزمايش بود، پس آزمون و به فاصله يک ماه بعد نيز آزمون پيگيري برگزار گرديد. براي اجراي آزمون ها، از پرسشنامه استرس شغلي HSE با روايي و پايايي مناسب استفاده شد. نتايج به دست آمده حاکي از کاهش معنادار استرس شغلي گروه آزمايش نسبت به گروه کنترل پس ازمداخله آزمايشي درسطح p<0.05 بود در زير مقياس هاي استرس شغلي فقط در دو بعد «حمايت همکار» و «ارتباط» در سطح p<0.05 کاهش معنادار مشاهده شد، در ساير زيرمقياس ها (تقاضا، کنترل، حمايت مسوول، نقش و تغييرات) تفاوت معناداري بين دو گروه مشاهده نشد.

 نسخه قابل چاپ