بانک مقالات رشته مدیریت

تحقق مديريت کيفيت فراگير به عنوان يک فرهنگ و مجموعه اي از اصول راهبردي براي بهبود مستمر آن در سازمان ها، نيازمند نهادينه شدن اصول موضوعه دمينگ، به عنوان سه ويژگي اصلي (تعهد، دانش علمي و درگير شدن) بيان و بر نقش راهبردي رهبري براي پياده سازي مديريت کيفيت فراگير نيز، تاکيد شده است. اين تحقيق، به ميزان تاثير اين الزامات چهارگانه بر مديريت کيفيت فراگير در سازمان هاي ايران و ارتباط آن با رضايت مشتريان پرداخته و تلاش نموده تا مدلي مفهومي جهت سنجش اين ارتباط با توجه به شرايط سازمان هاي کشور و رضايت آنها با مشتريان، طراحي گردد. بدين منظور بر اساس مباني نظري و مصاحبه هاي اکتشافي، پرسش نامه اي براي سنجش آن الزامات در شش بخش طراحي و توسط اساتيد، مديران وکارشناسان آشنا به مديريت کيفيت فراگير، به کار گرفته شده است. ابتدا، عوامل تحقيق با استفاده از روش هاي تحليل عاملي مرتبه اول و دوم بررسي و سپس مدل سنجش و معادلات ساختاري (تحليل مسير) و چگونگي تعامل با اين عوامل، از نتايج تحقيق به دست آمده است. بر اساس نتايج، متغير دانش علمي، داراي بالاترين و ديگر متغيرها به ترتيب: درگير شدن، رهبري و تعهد، داراي اثر مستقيم بر روي مديريت کيفيت فراگير و در نهايت آن نيز، اثر مستقيمي بر رضايت مشتريان دارد.