بانک مقالات رشته مدیریت

توسعه هاي اخير در نظريه هاي رهبري، از نظريه هاي رهبري كاريزماتيك كه رهبر را موجودي غيرمعمولي فرض مي كرد و پيروان را وابسته به رهبري مي دانست به سمت تئوري هاي نئوكاريزماتيك و رهبري تحول آفرين كه به توسعه و توانمندسازي پيروان جهت عملكرد مستقل توجه مي كنند، انتقال يافته است. به دليل توجه فزاينده به عامل رهبري در ايجاد تحولات سازماني در سطح دنيا و كليدي بودن عامل فرهنگ در انجام اين امر، در اين تحقيق سعي بر آن شده است كه رابطه متقابل رهبري تحول آفرين و فرهنگ سازماني از طريق روش تحقيق همبستگي مورد بررسي قرار گيرد. يافته هاي حاصل از تحقيق نشان مي دهد که رهبران وزارت رفاه و تامين اجتماعي خود را تحول آفرين قلمداد مي کنند، اما پيروان رهبرانشان را تحول آفرين نمي دانند و از لحاظ فرهنگي چه رهبران و چه پيروان انسجام و هويت پاييني را در وزارت خانه اعلام مي دارند. اين امر هشداري است به سازمان ها و وزارت خانه هايي که قبل از ادغام فرهنگي دست به ادغام صرفا فيزيکي مي زنند.

 نسخه قابل چاپ