بانک مقالات رشته مدیریت

اين مقاله برگرفته از پژوهشي با موضوع «استراتژي جذب کارکنان عملياتي نظامي، به منظور مقابله با ‏تهديدات»‏ است که به صورت کاربردي و روش موردي زمينه اي انجام شده است.
تجربه هشت سال جنگ تحميلي و خنثي سازي بسياري از درگيري هاي داخلي اوايل پيروزي انقلاب ‏اسلامي، به وسيله نيرو هاي مسلح نشان داد که درصدي هرچند اندک از کارکنان عملياتي در ‏رويارويي با دشمن متوجه شدند که براي اين شغل ساخته نشده، خود يا سازمان را دچار مشکلاتي ‏کردند. از اين رو سعي شد تناسب شخصيت شاغل و شغل به عنوان يکي از عوامل مهم جذب و ‏استخدام مدنظر قرار گرفته و شخصيتهاي متناسب با مشاغل پر خطر که کاملا از احتمال بالاي ‏شهادت، نقص عضو، شکنجه و اسارت آگاهند تا حدامکان قبل از استخدام مشخص شوند، تا ضمن ‏گزينش نيروي متناسب، افزايش کارايي از اين منظر نيز به بالا ترين سطح برسد. از آنجا که در نمونه ‏تحقيق علاوه بر نيرو هاي عملياتي نظامي، نيرو هاي آتشنشاني و امدادي هم وجود داشتند، ميتوان از ‏نتيجه آن در ساير مشاغل پرخطر غير نظامي نيز بهره برداري کرد.
با وجود اين تناسب شخصيت با شغل (در کليه مشاغل) داراي وزن قابل ملاحظه اي در کارايي ‏کارکنان است که اين موضوع در نهايت سطح اثر بخشي سازمانها را ارتقا مي بخشد. در طول تحقيق ‏مذکور بيش از هشتاد عامل موثر در کارايي نيروي انساني مشخص شد که تاثير «تناسب تيپ ‏شخصيت با شغل»‏ يکي از آنها بود. درطول بررسي اين عامل از شانزده تيپ معرفي شده به وسيله «کاترين و ايزابل بريگز» سه تيپ شخصيت ‏‎ ISTP, ISTJ, ESTP‏ به عنوان متناسب ترين تيپ، ‏شناخته شدند.

 نسخه قابل چاپ