بانک مقالات رشته مدیریت

کارآفريني يک واژه فراگير است که هم سازمان ها و هم افراد را دربر مي گيرد. به اين منظور که نمي توان سازماني را کارآفرين در نظر گرفت که کارکنان و مديران آن نتواسته باشند توانمندي هاي خود را شناسايي و با استفاده از فهم محيطي ايجاد شده خلاقيت هاي فردي را پرورش داده باشند. به اين ترتيب نگريستن به اين مفهوم در خلا نمي تواند کمکي به گسترش آن در سازمان هاي امروزي کنند. شرکت هاي صنعتي کوچک براي تبديل به يک بخش سودآور ناچارند که از تمامي ظرفيت هاي خود استفاده نمايند و به نظر مي رسد اين مساله مهم تنها در سايه کارآفريني سازماني امکان پذير باشد.
تحقيق حاضر با هدف بررسي و ارزيابي نقش عوامل مرتبط با مديريت، ساختار سازماني، ابعاد استراتژيکي، سيستم مالي و بودجه، نظام ارزيابي عملکرد و ابعاد فرهنگي در شرکت هاي صنعتي کوچک، سعي در تعيين اهميت هر يک از اين عناصر و رتبه بندي تاثير آنها در ايجاد ساختاري کارآفرين دارد. به اين منظور 25 شرکت صنعتي در شهرک هاي صنعتي با روش علي - مقايسه اي مورد مطالعه قرار گرفتند که با استفاده از روش هاي آماري تي مستقل، دوجمله اي و تحليل واريانس فريدمن و روش هاي توصيفي داده هاي به دست آمده تحليل شد.
نتايج تحقيق نشان داد که ميزان برخورداري مديران از مهارت هاي مديريتي سه گانه، نوع سيستم بودجه ريزي، نظام ارزيابي عملکرد و ابعاد فرهنگي شرکت هاي کارآفرين با شرکت هاي غير کارآفرين به صورت معناداري متفاوت است، اما اين تفاوت در ديگر متغيرهاي ساختاري (رسميت و تمرکز) و ابعاد استراتژيکي (تعيين اهداف و سياست هاي اجرايي) مشاهده نشد. يافته هاي ديگر نشان داد که شرکت هاي کارآفرين به طور معناداري از لحاظ ساختاري پيچيده تر از شرکت هاي غير کارآفرين هستند. همچنين شرکت هاي کارآفرين نسبت به شرکت هاي غير کارآفرين در تدوين ماموريت هاي سازماني بهتر عمل مي کنند.

 نسخه قابل چاپ