بانک مقالات رشته مدیریت

اين مقاله با هدف شناسايي عوامل موثر بر خطرپذيري اعتباري و ارائه مدلي براي رتبه بندي اعتباري مشتريان حقوقي متقاضي تسهيلات بانک تجارت استان تهران، با استفاده از روش تحليل پوششي داده ها انجام شده است. به اين منظور بررسي هاي لازم بر اطلاعات مالي و غير مالي با استفاده از يک نمونه 146 تايي تصادفي ساده از مشتريان حقوقي متقاضي تسهيلات صورت گرفت. در اين پژوهش، 27 متغير توضيح دهنده شامل متغيرهاي مالي و غير مالي بررسي شد که از بين متغيرهاي موجود در نهايت با استفاده از تکنيک تجزيه و تحليل عاملي و قضاوت خبرگان (روش دلفي)، 8 متغير تاثيرگذار بر خطرپذيري اعتباري انتخاب شد که وارد مدل تحليل پوششي داده ها شد و امتيازات کارايي شرکت هاي حقوقي با استفاده از آنها به دست آمد. سپس براي اعتبارسنجي مدل مربوط به آن، تابع رگرسيوني براورد شد که در آن 8 شاخص مالي و غير مالي به عنوان متغير مستقل و رتبه کارايي حاصل از مدل تحليل پوششي داده ها به عنوان متغير وابسته در نظر گرفته شد. نتايج نشان مي دهد که 25 شرکت، روي مرز کارايي قرار داشته و کاملا کارا بوده اند. همچنين با آزمون فرضيه معنادار بودن ضرايب مشخص شد که تمامي شاخص ها بجز يک شاخص «ارزش ويژه به دارايي کل» بر مسيرهاي مورد انتظار قرار داشته و از نظر آماري، در سطح 95% اطمينان معنادار مي باشند.
با مقايسه رتبه هاي حاصل از به کارگيري معادله رگرسيوني با رتبه هاي به دست آمده از روش تحليل پوششي داده ها، ملاحظه شد که تفاوت معناداري ميان مقادير محاسبه شده و واقعي وجود ندارد و اين مساله دلالت بر تاييد فرضيه کارايي مدل تحليل پوششي داده ها در رتبه بندي اعتباري مشتريان حقوقي بانک تجارت مي کند.

 نسخه قابل چاپ