بانک مقالات رشته مدیریت

تعيين ميزان انحراف از هريک از اهداف پروژه براي پيمان کاران و کارفرمايان امري ضروري است. ميزان افزايش زمان پروژه تابعي از ريسک هاي مربوط به پروژه است. دستيابي به ابزاري که دست به ارزيابي سطح ريسک پروژه زده و به تبع آن ميزان انحراف واقعي از برنامه زمان بندي را براورد کند، به شدت براي پيمانکاران سودمند است.
هدف از اين مقاله ارايه يک متدلوژي ارزيابي ريسک فازي براي تعيين ميزان ريسک زماني پروژه و تخمين انحراف از برنامه زمان بندي پروژه است. اين متدلوژي از نمودار تاثيرگذاري براي ساخت مدل و رويکرد ارزيابي ريسک فازي براي تخمين ميزان افزايش زماني هريک از فعاليت ها و انحراف زماني فازهاي پروژه استفاده مي کند. سپس مقادير به دست آمده از مدل ارزيابي ريسک فازي وارد برنامه کنترل پروژه شده و انحراف زماني کل پروژه از برنامه زمان بندي مصوب محاسبه مي شود. مطالعه عملي اين مدل بر روي بخشي از يک پروژه بهسازي خط مربوط به اداره کل خط و ابنيه راه آهن جمهوري اسلامي ايران است. اعتبارسنجي مدل به وسيله مقايسه مقادير براورد شده به وسيله مدل و مقادير واقعي زمان فعاليت ها و محاسبه متوسط نسبت قدر مطلق خطاها انجام شد. متوسط نسبت قدر مطلق خطاها براي فعاليت ها برابر 10.75 درصد محاسبه شد. علاوه بر آن زمان کل پروژه برابر با 105.24 واحد براورد شد که در مقايسه با زمان واقعي کل پروژه، يعني 113 واحد زماني نشان دهنده دقت بالاي مدل براي استفاده در پروژه هاي عمراني است.

 نسخه قابل چاپ