بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف از تحقيق حاضر، بررسي ارتباط تغييرات هورمون كورتيزول و متابوليت هاي پلاسما در دوندگان مرد جوان است. به اين منظور 16 دونده مرد جوان داوطلب با ميانگين سني 2±21.8 سال، قد 175±5.26 سانتيمتر، وزن 2.21±64.17 كيلوگرم در اين تحقيق شركت كردند. به منظور بررسي تغييرات كورتيزول و متابوليت هاي پلاسما، آزمودني هاي تحقيق در آزمون هوازي بالك شركت كردند. نمونه هاي خوني، قبل و بلافاصله و 3 ساعت پس از اتمام آزمون ورزشي جمع آوري شد. براي تجزيه و تحليل آماري از تحليل واريانس يكطرفه با اندازه گيري هاي مكرر و آزمون تعقيبي توكي و ضريب همبستگي پيرسون در سطح معني داري P<0.05 استفاده شد. نتايج پژوهش افزايش معني داري را در غلظت هاي كورتيزول، اسيد لاكتيك و كراتينين پلاسما نشان داد (P=0.001). هم چنين بين كورتيزول و اسيد لاكتيك سرم بلافاصله پس از فعاليت بدني شديد ارتباط مثبت معني داري مشاهده شد (P=0.001 و r=0.62). در حالي كه چنين ارتباط معني داري بين كورتيزول و اسيد لاكتيك سرم پس از 3 ساعت از فعاليت ورزشي وجود نداشت (P>0.005). به علاوه هيچ ارتباط معني داري بين كورتيزول و كراتينين سرم، بلافاصله و 3 ساعت پس از فعاليت ورزشي مشاهده نشد (P=0.005). در مجموع، يافته هاي تحقيق حاضر نشان داد كه افزايش كورتيزول و متابوليت هاي پلاسما شايد ناشي از شدت فعاليت بدني و هم چنين وجود ارتباط مثبت معني دار بين تغييرات هورمون كورتيزول و اسيدلاكتيك سرم متعاقب آزمون ميداني بالك، نشان دهنده كارايي مطلوب اين آزمون در ايجاد تغييرات سوخت و ساز و اهميت بررسي هورمون كورتيزول و متابوليت هاي پلاسما در دوندگان جوان است.