بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف از تحقيق حاضر، بررسي تاثير تمرينات مقاومتي بر نيمرخ متابوليکي و حساسيت به انسولين در مردان چاق بود. به همين منظور، 16 مرد چاق (48-35 سال) به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه هشت نفري قرار گرفتند :1) گروه تمرين مقاومتي و 2) گروه کنترل. از همه آزمودني ها پس از 12 ساعت ناشتايي و در دو مرحله (قبل و بعد از انجام تمرين) و در شرايط مشابه، خون گيري به عمل آمد. گروه آزمايش 13 هفته و هر هفته سه جلسه تمرينات مقاومتي داشتند. برنامه تمرينات مقاومتي به صورت دايره اي و در يازده ايستگاه با شدت 50-60 درصد يک تکرار بيشينه  (RM_1)انجام گرفت. تحليل اطلاعات با کمک آزمون t مستقل نشان داد که تمرينات مقاومتي تاثير معني داري بر متغيرهاي وزن، نسبت محيط کمر به لگن، فشار خون سيستوليک و دياستوليک، قند خون ناشتا و تري گليسيريد سرمي ندارد، ولي اين تمرينات موجب کاهش معني دار متغيرهاي درصد چربي بدن، کلسترول تام، LDL-C، هموگلوبين گليکوزيله و انسولين و افزايش معني دار حداکثر توان هوازي،HDL-C  و شاخص حساسيت به انسولين مي شود. مي توان گفت تمرينات مقاومتي به بهبود نيمرخ متابوليکي و حساسيت به انسولين در مردان چاق منجر مي شود و مي توان آن را به عنوان يک جزء موثر در برنامه ورزشي اين افراد در نظر گرفت.

 نسخه قابل چاپ