پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
چهارشنبه 13 اردیبهشت 1391 7:31 PM
5 : علوم حركتي و ورزش زمستان 1384; 3(6):71-81. |
اثر تمرينات مقاومتي بر مقاومت به انسولين و آديپونكتين سرم در مردان نسبتا چاق |
حامدي نيا محمدرضا,حقيقي اميرحسين |
هدف تحقيق حاضر مقايسه ميزان آديپونكتين سرم و شاخص مقاومت به انسولين در مردان چاق و لاغر و بررسي تاثير تمرينات مقاومتي بر اين شاخص ها در مردان چاق بود؛ به همين منظور تعداد 24 نفر )16 نفر مرد چاق و 8 نفر مرد لاغر( از اساتيد و كاركنان غير فعال دانشگاه تربيت معلم سبزوار با دامنه سني 35-48 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. مردان چاق به صورت تصادفي در دو گروه تمرين مقاومتي يا گروه كنترل قرار گرفتند. از همه آزمودني ها در حالت ناشتايي خون گيري به عمل آمد، سپس گروه هاي آزمايش به مدت سه ماه تحت تاثير تمرينات مقاومتي قرار گرفتند. تمرينات مقاومتي به صورت دايره اي و در يازده ايستگاه انجام گرفت. برنامه تمرين يك جلسه شامل 4 ست )دايره( با 12 تكرار بيشينه در هر ايستگاه بود كه با شدت 50-60% يك تكرار بيشينه (IRM) اجرا شد. تحليل هاي آماري نشان داد كه در حالت پايه، شاخص مقاومت به انسولين در مردان چاق به طور معني داري بالاتر از مردان لاغر است (P<%5). غلظت آديپونكتين سرم در مردان چاق به طور معني داري كمتر از مردان لاغر است (P<%5). همچنين همبستگي منفي و معني داري بين ميزان آديپونكتين سرم با درصد چربي بدن (r=0.60)، در كل آزمودني ها مشاهده گرديد. به علاوه، مشخص شد كه تمرينات مقاومتي باعث كاهش معني دار شاخص مقاومت به انسولين در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل چاق مي گردد، ولي بر آديپونكتين سرم تاثير معني داري ندارد. در مجموع از اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت كه تمرينات مقاومتي باعث بهبود مقاومت به انسولين در مردان نسبتا چاق مي گردد و اين بهبود مربوط به آديپونكتين نمي شود، مردان لاغر در مقايسه با مردان چاق از نظر مقاومت به انسولين و آديپونكتين وضعيت مناسب تري دارند. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |