بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف تحقيق حاضر تعيين تاثير يك جلسه تمرين قدرتي بر هموليز دختران فعال بود. 11 نفر از دختران ورزشكاران شهرستان نور با سن 18-24 سال سالم و فاقد هرگونه بيماري خوني با استفاده از پرسش نامه از ميان داوطلبان شركت در تحقيق به عنوان آزمودني انتخاب شدند. به منظور به حداقل رساندن تغييرات حجم پلاسما و كنترل آن، آزمودني ها شب قبل از آزمايش و ساعت 7-8 صبح روزهاي آزمايش، 15 ميلي ليتر آب به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن نوشيدند. در ساعت 9.45 آزمودني ها 6 تمرين قدرتي (3 تمرين براي بالا تنه و 3 تمرين براي پايين تنه) با شدت (1 RM) %80-%70 را در 3 دوره با 5-7 تكرار انجام دادند. نمونه گيري خون وريدي جهت ارزيابي تاثير تمرين، بر روي متغيرهاي خوني قبل، بلافاصله و 24 ساعت بعد از تمرين انجام شد. تغييرات حجم پلاسما بر اساس تغييرات هموگلوبين و هماتوكريت محاسبه شد. تجزيه و تحليل آماري پژوهش با استفاده از آناليز واريانس يك طرفه با مقادير تكراري و آزمون LSD با سطح اطمينان (P?0.05) انجام شد. نتايج پژوهش نشان داد كه ميانگين HCT, HB و RBC بلافاصله بعد از تمرين نسبت به قبل از تمرين به طور معني داري (P?0.05) افزايش يافت. اما 24 ساعت بعد از تمرين نسبت به قبل از تمرين كاهش داشت. در عين حال ميانگين MCV تغييرات معني داري را نشان نداد. علاوه بر اين بيلي روبين پلاسما بعد از تمرين نسبت به قبل و 24 ساعت بعد به طور معني داري افزايش يافته بود (P?0.05). با توجه به افزايش بيلي روبين و كاهش HCT, HB و RBC در روز بعد از تمرين و با توجه به كنترل حجم پلاسما (نوشيدن آب)، اين يافته ها مي توانند نشانه اي از هوليز در روز بعد از تمرين قدرتي شديد باشد.

 نسخه قابل چاپ